się specjalnie

Od początku mówiłem, że przygotowywaliśmy się specjalnie na igrzyska. Dlatego strasznie żal tego sprintu, bo gdyby nie lunął śnieg z deszczem, Tomek walczyłby już o medale. Zanim zmieniła się pogoda, miał czas tylko o siedem sekund gorszy od lidera, ale potem szybko stracił aż półtorej minuty.
Nie było oberwania chmury, warunki dla wszystkich na trasie były takie same, Tomek mógł pokazać, na co go stać w biegu, a stać go na dużo. Gdyby nie trzy pudła, mógłby nawet zdobyć medal. Gdyby spudłował o jeden raz mniej, byłby w dziesiątce. Powiało optymizmem. Tomek dobrze się czuje fizycznie, a na pewno też lepiej psychicznie po tej pogodowej katastrofie w sprincie.